Για «πάντα» θα μείνω, αν ρωτάς.

   

    Μωρέ δεν ειναι κακή λέξη το “Πάντα” ούτε απαγορευμένη! Θα την χαρακτήριζα απλα υποκειμενική.

   Το πάντα του καθενός διαφέρει!

   Ειπε ας πούμε ο πρώην σου "θα σ´αγαπω για παντα" και αποδείχτηκε μετα απο μια βδομάδα,που βρήκε άλλη και εσυ έβαψες τις κουρτίνες στοχρωμαπουμισουσε, οτι το παντα του ήταν μια βδομάδα!

   Μην τον βριζεις τον μωρό!

Τη στιγμή που στο ειπε, λιγο πριν του φέρεις τη Vogue στο κεφάλι, πίστευε οτι θα σαγαπαει για παντα! (Ή απλα διασφάλιζε τη σωματική του ακεραιότητα) δεν εχει σημασία!

   Σημασία εχει οτι τώρα το λεει σε άλλη αυτο το ψεύτικο  κατ´εσέ, αληθινό καT´αυτόν και υποκειμενικό  κατ´εμέ "παντα".

   Οταν ο δάσκαλος στο σχολείο σου ειπε "θα εισαι τούβλο για παντα"το εννοούσε!
    Και Το δικό του "παντα" ήταν υποκειμενικό!

Παρατήρησε και τα δικά σου παντα!

Ο χρόνος ειναι αντικειμενικός (οπως μου ειπε μια φίλη οταν βαφαμε ρίζα στον διπλανό νυπτηρα)

 Και της απάντησα οτι ο χρόνος ειναι αντικειμενικός αλλα ο καθένας λειτουργεί υποκειμενικα μεσα σε αυτόν! Τον χειρίζεται διαφορετικά και του δίνει διαφορετική αξία!

 Και τι καταλαβαίνεις απο αυτο; Οτι ακόμα και το ποσο καιρό θα μείνει κάποιος μόνος του μετα τον χωρισμό εξαρτάται απο τη δική του υποκειμενική αντίληψη του χρόνου!

Παντα με αγαπη.

ΣΤ