Αυτό που μια φορά το εξάμηνο με πιάνουν οι ευαισθησίες μου, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει!
Σε γενικές γραμμές από τότε που χώρισα από τον μεγάλο μου έρωτα και μου γάμησε την καρδιά, δε φημίζομαι για την σχέση μου με αυτά που ο φυσιολογικός κόσμος ονομάζει συναισθήματα!
Έλα όμως που αραιά και που, με πίανει κάτι που δεν το ελέγχω! Και ίσως και να μην θελω να το κοντρολάρω μιας και γράφουμε και κανα άρθρο και γινεται δουλίτσα!
Εδώ και 24 ώρες λοιπόν περνάω αυτή τη φάση! Ξεκίνησε σαν υπερένταση, και μόλις άκουσα ένα τραγούδι του Θηβαίου μου ήρθε αυτός στο μυαλό!
Θα τον ονομάσουμε Μαλάκα σε αυτό το αρθρο για να καταλαβαινόμαστε!
Μετά τον χωρισμό μου οπως προείπα, η αποχή μου από τα συναισθήματα δε με άφηνε να δω μπροστα μου!
Όταν γνώρισα τον Μαλάκα, λοιπόν, δεν του έδωσα καμία σημασία, όταν τα φτιάξαμε δεν του έδινα καμία σημασία, και τώρα ξαφνικά μετά από τόσο καιρό, και εδώ που είμαι στην ξενιτιά, μια βραδιά που άκουσα Θηβαίο, μου ήρθε στο μυαλό! Ε δεν είναι κατάσταση αυτή!
Έχεις νίωσει ποτέ να σου έρχεται ακριβως η αίσθηση του και η μυρωδιά του και το άγγιγμα του και ολα λες και ειναι εκεί δίπλα σου;;
Εκείνα τα φιλιά.....! Πόσοι άνθρωποι φιλάνε τόσο καλά ρε φίλε;; Πρεπει να το googlάρω... Τί φταίει και φιλούσε τόσο ωραία, ειναι τα χείλη του, το πάθος του, η οδοντόκρεμα που χρησιμοποιούσε;;;
Όλο το βραδυ ξαγρύπνησα να σκέφτομαι εκείνα τα δυο του μάτια (δυο ειχε, παλι καλα) πριν με φιλήσει και τα χείλη του που δεν μπορούσα να σταματήσω να τα φιλάω!
Και αυτόν τον άνθρωπο δεν του έδωσα ποτέ αξία και σημασία, δεν τον εμπιστεύτηκα ποτέ και πάντα τον είχα για την πλάκα! (Καλό ζώον ειμαι και του λόγου μου)
Και τώρα ξαγρυπνάω να τον σκέφτομαι;;; Ελα Χριστέ και Παναγιά! Είμαι και επισήμως καθυστερημένη μιας και οταν καθυστερημένα σκέφτεσαι κατι, είσαι και με τη βούλα καθυστερημένη!
Και με ρωτάει τί εχω; Και τί να του πω;; Πού να καταλάβει και ο δύσμοιρος;;; Τί να του πω;; Πώς να ονομάσω τη μύγα που με τσίμπησε;;
Θα αναρωτηθείς γιατί τον λεω Μαλάκα!
Αυτό ειναι το παρατσούκλι του! Γιατί επειδή αρκετά ενοχοποίησα τον εαυτό μου και είμαι σε δίαιτα και δεν μπορω να φαω ενα κιλό παγωτό στην καθισιά,φταίει και αυτός! Εεεε φταίει!
Θα μπορούσε να κάνει κάτι και αυτός, να προσπαθήσει! Ποτέ δεν προσπάθησε αρκετά για μας! Ξέρεις γιατί; Γιατί ολα του τα έδινα άνετα! Του έδινα ότι ζητούσε και οπότε το ζητούσε γιατί δε με ενοιαζε .... Και έλεγα "Ε μωρέ σιγά!"
Κάτσε τώρα και φάε το "ε μωρε σιγά" και πνίξε τον πονο σου ακούγοντας live της έντεχνης ελληνικής μουσικής!
Είμαι και εγώ για μπουνιές.... Πώς να ξεχάσω τώρα εκείνες τις βραδιές στις ερημιές;; Μη γίνω πολύ μελό και γελάνε και οι πέτρες!
Θα κάτσω να πνίξω αυτό που μαλλον ειναι συναίσθημα και προς θεού! Όχι αλλα τραγούδια που μας άρεζαν! Ελα και θερίζουν τα εμφράγματα στην ηλικία μου! Να πάθω και τιποτα να μην ερθει ούτε στην κηδεία μου!
Με ευαισθησία (αυτη τη βδομάδα)!
ΣΤ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου