About last night.... #Χριστέ μου πόσο όμορφος είναι.

(Κάπως έτσι ξεκίνησε)

   Μόνο που τον κοιτάω λιώνω... Δεν ξέρω τίποτα γιαυτον. Μου τον κουβάλησε ο κολλητός μου στο σπίτι του απόψε που υποτίθεται ότι θα ήταν βραδιά για τους δυο μας.....να κουτσομπολεψουμε, να μου πει τα νέα του κτλ. 

   Κάθε βδομάδα τα κάνουμε αυτό με τον Γιώργο. Μες το χάος της δουλειάς και των υποχρεώσεων δεν εχουμε χρόνο. Οπότε μια μέρα από τις 7, βρίσκουμε χρόνο να τον περνάμε οι δυο μας! Και απόψε μου κουβάλησε αυτόν. 

   Καταρχήν πώς και δεν το ξερω εγώ αυτόν;; Ξέρω όλους του τους φίλους. Και όλους τους συμπαθώ. Αν δεν τους συμπαθώ, δεν τους μιλάει. Έτσι απλά! 
    Μπήκα μέσα στο σπίτι και αντί να είναι ο Γιώργος μόνος του με το σώβρακο και το σπίτι ακατάστατο, βλεπω στον καναπέ αυτόν, με φόρμες, χαλαρός και κούκλος.

 Κάπου εδω, χρήσιμο θα ήταν να τονίσω οτι εγώ είχα τα μαύρα μου τα χάλια. Αμέσως μετά τη δουλεια, με τα ρούχα που φορούσα όλη μερα, πτώμα, η μάσκαρα πασαλημένη και με καμία διάθεση για κοινωνικοποίηση!

 

"Πού είσαι μωρή φακλάνα;" Αμάν Γιώργο αγόρι μου, πρόσεχε λίγο το στόμα σου. Για σενα μπορεί να είμαι σαν τον κολλητό σου αλλά μπροστά σε έναν όμορφο άνδρα πρέπει να ειμαι η πανέμορφη, πολύ θηλυκή φίλη σου. Έλεος πια, όλα εγώ;;;! 

 "Γεια σας παιδιά! Σορρυ που άργησα αλλά όταν είσαι αφεντικό δεν μπορείς να φύγεις ότι ώρα σου κατέβει." 

"Να σας συστήσω, η Στέλλα, ο Νίκος. Άντε χαρείτε που γνωριστήκατε και κάτσε να παραγγείλω πιτόγυρα.!" 
Χριστέ μου τί ντεκαντάνς. Καλά, τόσα χρόνια με ξέρει, δεν καταλαβαίνει ότι αυτοί οι κοιλιακοί ειναι του γούστου μου; 

    Μια που είπα το χάρηκα, μια που κάτσαμε και δεν είπαμε άλλη κουβέντα μέχρι την ώρα που μπήκε ο ντελιβεράς!

 
Έφαγε το πιτόγυρο του, με τζατζίκι και κρεμμύδι. Σημάδι ότι δεν έχει σχέση. 

  Όλη η βραδιά πέρασε ψιλοξενέρωτα για πολλούς λόγους! 

Αρχικά, δεν μπορούσα να μιλήσω με τον Γιώργο και να πούμε τα δικά μας, και επειδή μου άρεσε ο Νίκος, ακόμα και όταν δεν μιλούσαν για μπάλα και υπολογιστές, δεν μπορούσα να πω την πραγματική μου άποψη για τα θέματα γιατί το έπαιζα κυρία! 

   Καποια στιγμή χτυπάει το κινητό του Γιώργου. Ήταν μια γκόμενα που την ταλαιπωρεί εδώ και ένα μηνα! Παίρνει τον κενό εγκέφαλό του και πάει μέσα να μιλήσει!  

   Επιτέλους μόνοι! Και τώρα τί; Χριστέ μου πόσο όμορφος είναι; Είναι αυτό που λέμε άνδρας-καύλα. 

Μου πιάνει την κουβέντα του βιογραφικού, τύπου,πόσο χρονών είσαι, τί δουλειά κάνεις κτλ. Ταυτόχρονα παρακαλάω τον Θεό να μη με ρωτήσει κιλά, γιατί αν το κάνει δε θα σεβαστώ ούτε το κορμί του ούτε τα μπλε του μάτια και θα τον βρίσω.

    Κατα τη διάρκεια της κουβέντας του ήρθε ενα μήνυμα, δεν έδωσα και πολύ σημασία, θα μπορούσε να ειναι ο οποιοσδήποτε! 
Συνεχίζει να με κοιτάει με τα μάτια πλάνα και νιώθω ότι εχουμε απίστευτη χημεία και επικοινωνία. Γελάμε, τον κάνω να γελάει, με κάνει να ξεκαρδίζομαι. Έχει σπάσει ο πάγος.

    Μετά από 1 ώρα και 15 κιλά έρωτα που έχω πάθει με την πάρτη του, μπαίνει ο Γιώργος στο σαλόνι... Δε με ενδιαφέρει τί έλεγε στο τηλέφωνο με την άλλη την πατσαβούρα, αρκεί που μας άφησε μόνους με το Νίκο. 

 "Τί γινεται εσείς οι δυο; Τα λέτέ;" 
Βασικά αυτός τα λεει και εγώ τον ερωτεύομαι. 

 "Έχω πάθει την πλάκα μου με τη Στέλλα. Τώρα καταλαβαινω γιατί είναι κολλητή σου." 
Εντάξει, με είπε χαζή πλαγίως! 

 "Λοιπόν, θα ερθει η Κάτια, θα κοιμηθεί εδώ το βράδυ. Οποτέ θα βολευτείτε στους καναπέδες εσείς."
Δε με νοιάζει ούτε ποια είναι η Κάτια ούτε από που και ως που θα κοιμηθεί εδώ. 

 "Εγώ λέω να πάω σπίτι απόψε γιατί έχω πρωινό ξύνπνημα." Είπα να το παίξω ανώτερος άνθρωπος και όχι λυσσασμένη.

 "Έλα ρε, κάτσε, θα με αφήσεις μόνο μου με αυτούς τους δύο να κάνουν όργια μέσα στο δωμάτιο;" Με κούφανε ο έρωτας και άκουσα -Κάτσε να κανουμε όργια μαζί. 

   Με έπεισαν λοιπόν τα μηδαμινά επιχειρήματα του Νίκου "μου" και έμεινα!

 
Ήρθε η πατσαβούρα, είπαμε διαφορα, ήπιαμε μπύρες και κρασιά, και το ζευγαράκι πήγε στο δωμάτιο! Στρώσαμε και εμεις στους δυο αντικριστούς καναπέδες και σκέφτηκα οτι θα πιαστεί που θα πιαστεί η μέση μου, ας κοιμηθώ να μπορέσω να πάω στη δουλεια αύριο! 
Ξαπλώνουμε λοιπόν και τον πιάνει μια λογοδιάρροια άνευ λόγου... Δε σταματούσε να μιλάει. Και τί δεν είπαμε...για τα σχολεία που πηγαίναμε, τα προεδρία του 15μελους, τους πρώτους έρωτες, τους γονείς μας, τα αδέρφια μας... Τα πάντα. Έτσι απλα κοιτώντας ο ενας τον άλλον στους απέναντι καναπέδες... 

  Αφού τελείωσε το σεξ ο Γιώργος με την άλλη, έβαλε μια φωνή

 "Θα σκάσετε να κοιμηθούμε;;" Τί τεστοστερονη Θεέ μου...  

"Έλα να κάτσουμε στον δικό μου καναπέ να μιλάμε με την ησυχία μας."Πήγα και εγώ τί να κάνω... 

Και εκεί επάνω στην κουβέντα, εκεί που λέγαμε για τότε που είχε σπάσει το πόδι του στο ποδόσφαιρο, φιλιόμαστε. Δεν ξέρω που κολλάει το φιλί με το ποδόσφαιρο και ούτε με νοιάζει. Μπορεί να με λυπήθηκε που είμαι άσχετη με τα αθλητικά. Δε με νοίαζει.... 

   Ολο το βραδυ πήγε κάπως έτσι, φιλιά, αγκαλιές, καύλα, λίγος ύπνος ενδιάμεσα και παλι από την αρχή. Έχω την αίσθηση ότι για κάποιο λόγo, ούτε αυτός ηθελε να κανουμε σεξ ούτε εγώ. Μη με ρωτάς γιατι...δεν ξερω!  

   Το πρωί ξυπνάει πρώτος, με φιλάει.

 "Τί ώρα πρέπει να πας στη δουλειά;" 

 "Τί ώρα είναι;"

 "10." 

 "Έπρεπε να είμαι ήδη εκεί......"

 Ούτε ξυπνητήρι δε μου έκοψε να βάλω.... Σηκώθηκα σαν την τρελή, δεν του έδωσα πολυ σημασία, με κοιτούσε ο άνθρωπος απορημένος.

 Ετοιμάστηκα... 

 "Γιώργο φεύγω."

 "Χέστηκα."πολύ ευγενικός και αυτός. 

   Ο Νίκος ζαλισμένος απο εμενα που έτρεχα πανω κατω,  "Περίμενε...." Σηκώνεται και με πλησιάζει... Τον ξερω ήδη 12 ώρες και δεν τον ειχα δει όρθιο δίπλα μου! Ευτυχώς προς αποφυγήν μελλοντικών προβλημάτων, ειναι πιο ψηλός από μένα.  

"Ένα φιλί για καλημέρα." 

Αν με φιλούσε λίγο παραπάνω τα τρεμάμενα πόδια μου θα είχαν παραλύσει. Ξεμέθυστος φιλάει πιο ωραία. 

 Έφυγα σαν την τρελή... Δεν έδωσα ούτε τηλέφωνο ούτε τίποτα.... Δεν σκέφτομαι τα πρωινά.... Αυτή είναι η αλήθεια.. 

Και τώρα είμαι στο γραφείο και τον σκέφτομαι ασταμάτητα...! 

 Καλημέρα.

 ΣΤ

Episode 2 http://www.luckyblonde.gr/2014/10/about-last-night.html

Episode 3 http://www.luckyblonde.gr/2014/12/about-last-night.html