About last night.... #Το σεξ δεν είναι το παν.
(Episode 2.)
Πού είχαμε μείνει λοιπόν; Α ναι! Στην Παρασκευή το πρωι... Που εφυγα τρέχοντας απο το σπιτι του Γιώργου δίνοντας ενα φιλί στον Νίκο.
Όλη η μέρα στο γραφείο πέρασε με το να τον σκέφτομαι! Αυτόν, τα μάτια του, τα φιλιά του, τις κουβέντες μας, το άρωμα του, την αγκαλιά του....και η λίστα τελειωμό δεν έχει!
Κανονικά πρέπει να βγει ένας νόμος που να σου επιτρέπει να μένεις σπίτι σου μετά από τέτοιες βραδιές.... Πού να εξυπηρετήσω εγώ κόσμο τώρα, πώς να ασχοληθώ με τα λογιστικά της επιχείρησεις. Έναν λογαριασμό πήγα να πληρώσω το πρωί και αντί για τον λογαριασμό, του έδωσα τη συνταγή για σουφλέ του Παρλιάρου που είχα εκτυπώσει! Δε λειτουργεί το μυαλό. Βασικά το άφησα μαζί του. Εκεί κάπου στα λακάκια του και τους κοιλιακούς του!
Κάθε δυο λεπτα, και πολυ λεω, κοιτάω το κινητό μου! Τί το κοιτάω μωρέ, αφού δεν του έδωσα τον αριθμό μου! Μες την τρέλα και την αφηρημάδα, με παίρνει τηλέφωνο η Νόρα. Αυτό θα πει κολλητή.....μυρίζεται το πρόβλημα και παίρνει πανω στην καταλληλότερη στιγμή. Τις περιγράφω τα παντα με καθε λεπτομέρεια.
Μιλούσα ασταμάτητα για μισή ώρα. Πού το ξερω; Είναι φιτ η φίλη μου και έκανε διάδρομο. Εκεί λοιπόν που τελειώνει η με-καθε-λεπτομέρεια περιγραφή μου, κατεβαίνει από τον διάδρομο και μου λεει "Αχ στείλε μου το Facebook του να τον δω." Ορίστε;;;; Τόσο χάζεψα η ξανθιά;;;; Πώς δεν το σκέφτηκα εγώ πρώτη;;;
Παντα η Νόρα είναι η φωνή της λογικής όταν τα χάνω! Είναι άγραπτος νόμος του Cosmopolitan χαζή ξανθιά. Όταν γνωρίζεις κάποιον το πρώτο που κάνεις ειναι να τσεκάρεις το Facebook του.
Αμέσως μπαίνω στο προφιλ του Γιώργου και ψάχνω στους φίλους του να βρω τον Νίκο "μου". Χτυπούσε η καρδιά μου τόσο δυνατά, λες και με έβλεπε από μια γωνιά! Να με έβλεπες απο μια γωνιά.....χωμένη κυριολεκτικά μεσα στην οθόνη του υπολογιστή, ψάχνοντας βιαστικά στο fb λες και ειχα 30 δευτερόλεπτα για να αντιγράψω τα αρχεία του κράτους σε μια δισκέτα! Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ο Γιώργος εχει πανω απο 100 Νίκους στο προφιλ του, θα μου έκανε τη ζωή μου λιγο πιο εύκολη αν τον λέγαν Πελοπίδα.
"Φίλε λιποθυμώ. Τον βρήκα."
"Καταρχήν πες μου το επίθετό του."
"Νίκος Δραγούμης." Ακόμα και το επίθετο του μου φαίνεται τέλειο!
"Όλες του οι φωτογραφίες είναι κλειστές και δεν μπορώ να δω τίποτα."
"Κάν´τον φίλο."
Και εδώ ξεκινά το μαρτύριο της πρώιμης γνωριμίας! Εγώ ολοκληρη μπλόγκερ, ραδιοφωνική παραγωγός και μαϊντανός της Θεσσαλονίκης να κανω πρώτη φίλο έναν κούκλο που γλίστρησε από τον Όλυμπο στον καναπέ του κολλητού μου; Ε όχι αγαπη μου. Μισό να ανεμίσω την μπούκλα!
"Δεν υπάρχει περίπτωση. Ξέχνα το."
Κανονικά το Facebook είναι ενα δείγμα του τί γινεται στη ζωη του καθενός! Και όχι από αυτά που ανεβάζει, αυτά ειναι παραπλανητικά. Η πραγματικότητα φαίνεται στις φωτογραφίες, στα σχόλια και τα check-in που ανεβάζουν πιο άλλοι στο προφιλ του! Όσο να ´ναι θα μάθαινα πολλά. Αλλά δε θα ρίξω εγώ την τιάρα μου.....τουλαχιστον όχι ακομα.
Δεύτερη γραμμή........., ο Γιώργος. Έκλεισα τη Νόρα σε χρόνο dt, ούτε γειά ούτε τιποτα, θα δείξει κατανόηση!
"Ξύπνησες;"
"Καλημέρα και σε σένα κάμπια."
"Καλημέρα." Χριστέ μου κάνε να μην ειναι δίπλα του ο Νίκος μου στον ένδοξο χαιρετισμό 'κάμπια'.
"Ξέχασες τον φορτιστή σου. Θα περάσω από το γραφείο σου σε καμια ώρα να στον δώσω και μετά θα πάω να βρω τα παιδιά για καφέ."
"Ποια παιδιά?" κρατιέμαι να μην τον ρωτήσω αν θα πάει και ο πρίγκιπας μου.
"Τους γνωστούς και θα ερθει και ο Νίκος." Αχ μωρέ ο καλός μου... Δε χρειάστηκε να καρφωθώ. Τα ξέρασε όλα μόνος του.
"Οκ. Τα λεμε σε μια ωρα από κοντά." Έλα απο κοντά που εχω και τη λάμπα ανάκρισης.
"Σ´αγαπώ πατσαβουρίτσα."
Παίρνω ξανα τη Νόρα για τα περαιτέρω. Με λίγα λόγια καλά που είναι δική μου η δουλειά αλλιως τωρα θα ημουν μια προσφάτως απολυμένη ονειροπαρμένη πριγκίπισσα!
Και εκεί που μιλάω στο τηλέφωνο αναμπουμπουλιασμένη και τις εξηγώ πώς οι γυναίκες δεν κάνουν ποτέ αίτημα φιλίας σε εναν άνδρα (στα παλιά τα χρόνια η γυναίκα δεν τον κοιτούσε στα ματια για να μη δείξει οτι της αρέσει....ε, τα πράγματα άλλαξαν!) μπαίνει μέσα αυτός! Ναι ναι ναι....αυτός ο απάνθρωπος αυτός! Ο Νίκος "μου". Ξέρεις!
"Καλημέραααα."
"Καλημέρα." Σαστισμένη φυσικά!
"Ο Γιώργος με έστειλε να σου φέρω το φορτιστή σου." Το μόνο που καταλαβαινω από αυτό που είπε ειναι ότι ο Γιώργος τελικά μετά από τοσα χρόνια φιλίας ίσως και να με ξέρει κάπως καλά. Κατά τα άλλα τί με το ζόρι το έφερε;
"Με έσωσες πάντως να ξες." Τί χιούμορ που έχω Θεέ. Αυτό σχολίασε και η Νόρα που την έχω ακόμα στο αφτί μου."Κυρία Καραμάνου θα σας πάρω μόλις έχω νεότερα!" Ξεκάρφωμα,μη δείξω πόσο κλώσσα είμαι και ότι μιλάω με την κολλητή μου στο τηλέφωνο εν ωρα εργασίας, το κλείνω και στη Νόρα.
"Επιτρέπεται ένα φιλί για καλημέρα;"
Τί ακούω η γυναίκα και δε σωριάζομαι.
"Μα νόμιζα ότι μου έδωσες το πρωί...!" Ναι τέτοια λέγε ηλίθια να αλλάξει γνώμη και να μείνεις χωρίς να γευθείς το χειλάκι πετροκέρασο!
"Πολλά λες!" Με πήρε χαμπάρι ο άνδρας ο πολλά βαρύς!
Τον βλέπω να με πλησιάζει απο τα ψηλά φυσικά μιας και ειναι και δυο μέτρια, και ......χτυπάει το τηλέφωνο του. Ε ρε, οταν συναντήσω στον παράδεισο τον Steve Jobs θύμισε μου να του τα ψάλλω ενα χεράκι!
Βγάζει το κινητό από την τσέπη και το κλείνει στα μούτρα του όποιου αγενέστατου πήγε να μας διακόψει! Με φίλησε, με φίλησε, να βγω να το φωνάξω να το πω πώς είμαι αμαρτωλή που σ´αγαπω.
"I do." Τί λεω η κουλή; Με μέθυσε!
"Ορίσετε;;;;" Θα φύγει τρέχοντας ο άνθρωπος.....το βλεπω να ´ρχεται.
"Τίποτα κάτι δικά μου."
"Έλα, πες."
"Τόσο ωραία που φιλάς σε παντρεύομαι."
Κάπου εδω να σημειώσω οτι ευτυχώς ξερει οτι εχω χιούμορ και δε θα μας πάρουν με τις πέτρες!
"Μη φοβάσαι αν χρειαστεί θα σε αποκαταστήσω."
Έλα εντάξει να πάρω τη Νόρα να ραφτεί. Ίσα που προλαβαίνει.
Το κινητό του ξαναχτυπάει, ε μα ποιος είναι πχια;;;;;;;
"Σήκωσε το καλέ. Επιμένουν."
"Δεν επιμένουν. Μας διακόπτουν." Πώς φαίνεστε τόσο Άνδρες στην αρχή και μετά κοτεύετε δε θα το καταλάβω ποτέ.
"Τί ώρα σχολάς;"
"Σε καμιά ώρα θα πάω για φαγητό και το απογευμα πρεπει να ξανάρθω."
"Και που βρίσκομαι εγώ στο πρόγραμμα σου;"
"Στο τώρα."
"Και στο μετά κατά τί ώρα λες να με χωρέσεις;"
Το πώς καταλαβαινόμαστε είναι απορίας άξιο.
"Λοιπόν να έρθω να σε πάρω σε μία ώρα να πάμε να φάμε;"
"Οκ. Σε περιμένω."
Ούτε μπάνιο δεν εχω κανει το παιζω και γκόμενα εδω και 24 ώρες!
Τί κανει μια ώριμη κοπελα μεγαλωμένη με Γαλλικά, Μπαλέτα και Πιάνο με το που φύγει ο πρίγκιπας; Παίρνει τηλέφωνο την ακόμα πιο κατίνα φίλη της. Το τηλέφωνο χτύπησε μισή φορά, ούτε καν μια.
"Καλά πάνω από το τηλέφωνο ησουν;"
"Ναι. Λέγε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια." Κατάλαβα. Δε θα δουλέψουμε σήμερα.
"Δεν εχω κατι να σου πω. Χαλαρά μωρέ."
"Μη μου το παίζεις εμένα άνετη ημιλυπόθυμη κουλή."
"Είπε θα ερθει να με πάρει σε μια ωρα να πάμε για φαγητό και ούτε μπάνιο δεν εχω κάνει."
"Λοιπόν, Έρχομαι! Θα κάτσω εγώ στο γραφείο και θα πας εσύ σπίτι να γίνεις άνθρωπος."
"Πόσο σ´αγαπώ δε φαντάζεσαι!"
"Καλά καλα! Όσο θα οδηγάω θα μιλάμε για να μη χάσω τιποτα..."
"Ρε άσε τα λόγια. Καταλαβαίνεις ότι δεν έχω καν το κινητό του, ότι ξερω το επίθετο του επειδη είμαστε κατίνες και μπήκαμε στο προφίλ του και γενικά πού πάω να βρεθώ μαζί του ενώ δεν ξέρω τίποτα για αυτόν."
"Ναι, πες μας ότι θες να δεις και φορολογική δήλωση πριν του κάτσεις..."
Με γέλια με χαρές και ένα στομάχι κόμπο, πήγα σπίτι ντύθηκα φτιάχτηκα, έγινα γυναίκα και πήγα στο γραφείο να τον περιμενω! Ευτυχώς η συμπαράσταση και αμέριστη βλακεία της Νόρας με χαλάρωσε αρκετά μέχρι την ώρα που.... μπήκε μέσα και τον είδα!
Νομίζω είναι αυτό το άγνωστο που με αγχώνει. Είναι ωραία όμως η αρχή. Συναρπαστική!
"Άλλαξες ρούχα ή εγώ δε θυμάμαι καλά,"
"Ναι ήρθε η Νόρα και βρήκα λίγο χρόνο να πάω σπίτι."
"Και πάντα τόσο όμορφη είσαι όταν φτιάχνεσαι;" Εντάξει πολύ ρομαντισμός και πέσιμο. Ευτυχώς ακούει η Νόρα και θα σημειώσει ένα φάουλ στο πανέμορφο παλικάρι.
Μπαίνουμε στο αμάξι και ξεκινάμε.
"Πού θα πάμε;"
"Τόσο πολύ σε νοιάζει το που;"
"Βασικά καθόλου. Καλό φαγητό να έχει." Δεν κρύβεται ο κοιλιόδουλος ο άνθρωπος φίλε όσο και αν το προσπαθώ.
Και εκεί που οδηγάμε σταματάει στο φανάρι. Με τραβάει και με φιλάει. Άντε παλι η δόση μου! Στο επόμενο φανάρι παλι. Να μη στα πολυλογώ και μόνο στην περιγραφή φουντώνω, σταματάει εξω από μια ταβέρνα. Για κανα 10λεπτο φιλιόμασταν μεχρι να το πάρουμε απόφαση να μπούμε μέσα.
"Υποσχέθηκες φαγητό και κρατάς το στόμα μου απασχολημένο." Ε, μα πεινάω η γυναίκα!
"Έχεις δίκιο. Πάμε."
Και το γεύμα ξεκινά...........!!!
To be continued...
ΣΤ
Διάβασε εδώ πώς ξεκίνησε η γνωριμία..... Δε θέλω να χάνετε επεισόδια....
http://www.luckyblonde.gr/2014/09/about-last-night.html
Τί έγινε μετά;;;; Ιδού.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου