Οράματα, άνδρες και πειράματα!
Πότε θα μάθει επιτέλους η ρημάδα η καρδια να μην ακολουθεί το άπιαστο. Να μην ψάχνει το απίθανο, να μη ζητά το ουτοπικό! Μπροστά μας τις εχουμε όλες τις αλήθειες. Δε βλέπουμε όμως. Στραβοί σε όλα μας. Αυτόν που αν κοιτάξεις δίπλα σου, ειναι εκει....αυτόν πρεπει να αγαπάς! Όχι αυτόν που σε βασανίζει! Τον μωρό. Τον μικροπρεπή. Που βάζει όρια και φραγμούς! Αυτός θα σε πονέσει! Και αν αγαπούσες εστω και λιγο την καρδια σου θα είχες μάθει.... Ότι αγαπη είναι αυτός να είναι εκεί παντα για σενα και εσύ να τον αγαπάς με όλα του τα ελαττώματα! Αυτός το κάνει. Εσυ; Και ειναι δίπλα σου. Και εσύ; Σκεφτεσαι το όνειρο! Αυτό που έπλασες μονη στο μυαλό σου! Γιατί αυτός που ονειρεύεσαι δεν είναι εκεί! Αν ήταν εκει θα ονομαζόταν "αλήθεια" και όχι όραμα!