About Last Night #Δεν θα τον καταλάβω ποτέ!
Δεν μπορώ να βάλω και πολύ τη λογική μαζί του. Τί πολύ δηλαδη; Καθόλου! Και δεν νομιζω οτι υπάρχει και λόγος!
Ανεβήκαμε
χεράκι χεράκι τα δυο μας πάνω για να ετοιμαστούμε! Σαν τα μικρά
παιδάκια που πανε χέρι χέρι λες και θα χαθούν στο δρόμο! Δεν μπορώ να
καταλάβω την ανάγκη του να με αγγίζει! Συνεχίζει να μη θέλει να μου πει
τί εχει οργανώσει και η ελάχιστη λογική που μου εχει απομείνει λεει οτι
το περισσότερο που μπορεί να κανει στο Σάνη ειναι να με πάει στα άλογα
για ιππασία! Μπαίνω και εγω η έρημη να κανω ενα μπάνιο να βρωμάω
τουλαχιστον στάβλο με αφρόλουτρο Johnson's Baby Shampoo και ανοίγει την
πόρτα!
Εντάξει βαστάτε με κοπελιές και πέφτει μακριά ο Ζάλογκος! Λιώνω
μόνο που τον κοιτάω. Γυμνός και κολασμένος μπαίνει στο μπάνιο μαζί μου.
Και αν και θελω να σας αφήσω στο όνειρο πρεπει να τονίσω για να δείτε
πόσο κάφροι ειμαστε και εμείς οι γυναίκες, οτι αντί να σκεφτώ το σεξ που
θα επακολουθούσε, ο πρώτος προβληματισμός μου ειναι οτι ήθελα να ξυρίζω
τα ποδια μου λιγο να ειναι πιο μαλακά! Μαλακά τα πόδια και εγώ μαλάκας
το ξερω! Απλά πριν παω στο στάβλο να κυλιστώ με τα γουρούνια ήθελα να
ειμαι τελεια για τον Νίκο "μου".
Προφανώς,
ούτε πόδια με άφησε να σκέφτομαι ούτε τιποτα! Τα αισχη της μπανιέρας μη
στα πω και τα σκέφτομαι και κολάζομαι θρήσκα γυναίκα!
"Ωραία, συνεχίζεις να μη θελεις να μου πεις τί εχεις ετοιμάσει;"
"Ναι! Μην είσαι ανυπόμονη."
"Δεν είναι αυτό βρε μωρό μου. Αλλά να ξερω τί να βάλω." Λες και ειχα παρει μαζί μου ολοκληρη τη γκαρνταρόμπα μου η κλώσσα!
"Μπέμπα ότι και να βάλεις είσαι πανέμορφη."
"Ότι και να πεις δεν με καλοπιάνεις! Και στην κόλαση να παω μια πέρλα πρεπει να τη φοράω."
"Τώρα αν σου πω πως ότι και να βάλεις θα το βγάλεις, θα με πεις βάναυσο;"
"Αααα τώρα αλλάζει το πράγμα..." Με τον τύπο συνενόηση δε βγαίνει! Όλο στο πονηρό έχει το μυαλό του!
Ρίχνω
κάτι απλό πανω μου, ένα τζιν είχα ολο κι ολο και μια μπλουζα. Σταράκια
και ο θεός βοηθός! Καλά όχι οτι θα με πάει σε καμιά επίσημη εκδήλωση
αλλά και να το κάνει, η μισή ντροπή δική μου και η αλλη μισή δική του!
Να μου έλεγε τα high classάτα σχέδια του απο πριν να ήξερα!
Μετά
τα δυο-τρία διαλείμματα που κάναμε μέχρι τελικά να το πάρουμε απόφαση
και να φύγουμε, βγαίνουμε από το σπίτι! Πάω και να μπω στο αυτοκίνητο.
"Πού πας;"
"Με το αμάξι δεν θα πάμε;"
"Όχι μωρό μου. Με τα πόδια! Εδω δίπλα είναι η έκπληξη."
Εντάξει,
εννοούσε Kinder Έκπληξη από το περίπτερο τόση ώρα και σπατάλησα μυαλό
και ενέργεια να σκέφτομαι τί θα βάλω! Περπατάμε φυσικά χεράκι χεράκι
(είπαμε, δημοτικό και πολύ ειναι), αλλά εγω μες τον ριμαντισμό! Γενικά
δεν το πολυέχω με τις αγκαλιές στο δρόμο και τα χεράκια αλλά δεν ειναι
μάτια αυτά για να τους χαλάς τα σχέδια!
Πλησιάζουμε λοιπόν σε ενα ξενοδοχείο! Εντάξει, από Σάνη ξερω αλλά δεν φαντάστηκα οτι θα με πήγαινε εκεί!
Μπαίνουμε μέσα.
"Εσύ περίμενε εδώ να κανονίσω στη ρεσεψιόν και έρχομαι!." Να τονίσω οτι ειμαι με τα σταράκια στο ξενοδοχείο!
"Οκ."
Το σοκαρισμένο το OK ομως. Όχι το ψύχραιμο της μάνας που της λες εκανα
τατουάζ και ειναι ακομα ψύχραιμη! (Άσχετο αλλά τέτοια σκέφτομαι στις
άβολες στιγμές.)
"Όλα έτοιμα! Πάμε."
"Καλά, έχεις σπιτι εδώ και θέλεις να περάσουμε το χρονο μας στο ξενοδοχείο;"
"Θέλω να σου φέρομαι οπως σου αξίζει;"
"Να με βγάλεις στο κλαρί;"
"Θέλω να σε προσέχω οπως σου αξίζει."
Και πάνω στη διαπραγμάτευση του πόσο ψηλά με έχει, πετάγεται μια κοπέλα!
"Κύρια Δραγούμη όλα έτοιμα! Μπορείτε να περάσετε."
Τρισήμιση εγκεφαλικά και κάτι! Με χάνεται! Παρτουζα εχει κανονίσει ο τύπος; Θέλω να φυγω τωρα απο εδω μέσα!
Μέσα
στο παραλήρημα της τρελής που δεν ξερει τί της ξημερώνει, μπαίνουμε σε
ενα σαλόνι. Κεριά παντου. Ενας καναπές και μια πολυθρόνα. Σχεδόν πίσσα
σκοτάδι αλλά μια θέα άλλο πραγμα!
"Λοιπόν μωρό μου, ήρθε η ώρα να χαλαρώσεις και να το απολαύσεις!"
"Ακόμα δεν έχω καταλάβει τί εχω να απολαύσω..."
"Θα πας μέσα με την κοπέλα και θα κάνεις σπα."
**ακούστηκε γντούπ, έπεσαν σαγόνι, χέρια και καμια 800αριά εγκεφαλικά κύτταρα.
"Νίκο είσαι ανώμαλος;" Δεν κρατάω και εγω το στόμα μου κλειστό.
"Γιατί;;"
"Φαςώθηκες
να εχουμε Χαλκιδική, να με εχεις ολη δική σου και ήρθαμε να κανουμε
σπα;" Ρε δεν τον καταλαβαινω! Ειλικρινά! Ο ανθρωπος ειναι ανώμαλος!
"Δεν θα κανουμε σπα. Εσύ θα κάνεις."
Και
ερχεται ενας σερβιτόρος με ενα μπουκάλι κρασί! Του βάζει να πιει, αυτός
απτόητος, εγώ να βγάζω ατμούς απο τα αυτιά, και η σασέρ πίσω μου με την
πετσέτα στο χέρι!
"Είστε ετοιμη; Θέλετε να περάσουμε μεσα;"
Θα τη δειρω και θα θάψω το σωμα της κατω απο τις θερμαινόμενες πέτρες!
Για
να μην κάψω και τα πτυχία μου ακολούθησα την κοπέλα. Πιο πολυ γιατί δεν
ήθελα να βλεπω τα ατάραχα μούτρα του Νίκου που προφανώς και δεν
καταλάβαινε πόσο ειχα ενοχληθεί! Μου πήρε ενα μασάζ και 15 λεπτα σάουνα
για να καταλάβω πως το έβλεπε αυτός! Με το δικό του το μυαλό ηθελε να με
ευχαριστήσει! Ισως ετσι εχει μάθει! Ισως έτσι φέρεται γενικά! Από το να
το σκέφτομαι και να τρελαίνομαι καλυτερα να ηρεμήσω μιας και δεν
αλλάζει και όπβς λεει και η γιαγιά μου If You Cannot Avoid It, Enjoy It.
Δεν
ξερω πόση ώρα εχει περάσει αλλά η περιποίηση τελείωσε! Με την κρεμα
προσώπου με ξεβάψανε κιόλας και ειμαι ξανά μια κολοκύθα!
Βγαίνω
απο τον χώρου του σπα και στέκομαι στην πόρτα του σαλονιού που ηταν ο
Νίκος! Είχα την ανάγκη απλά να τον κοιτάξω! Μιλούσε στο τηλέφωνο έντονα!
Μαλλωνε με κάποιον! Ηρθε η ωρα μετά τη δική μου χαλάρωση να τον
ηρεμήσω! Πλησιάζω κοντά του και τον αγκαλιάζω! Κλείνει το τηλέφωνο και
με φιλάει!
"Ηρέμησα;"
"Ναι. Και συγγνώμη."
"Μη ζητάς συγγνώμη. Λάθος μου! Έπρεπε να στο είχα πει."
Ρε κοίτα μετάνοια! Τί παθαίνετε οι άνδρες και λολαίνεστε στην συνέχεια ;;;
"Κάτσε να ποθούμε το κρασάκι μας και να αποφασίσεις τί θελεις να φάμε."
"Με τόσο όμορφο καιρό θελω κατι σε μακαρόνια με θαλασσινά.."
Μπορεί να μην ειναι καλοκαιρι αλλά ο καιρός στην Ελλαδα το τραβάει το θαλασσινό του!
Αφού
λοιπόν χαλαρώσαμε αγκαλιά στον καναπέ πίνοντας το μισό μπουκάλι που
ειχε απομείνει μιας και το υπόλοιπο το ειχε τσακίσει μονος του οσο με
ξελεπιάζανε οι σασέρ, βγήκαμε στη αυλή του ξενοδοχείου διπλα απο μια
μικρή πισίνα και καθίσαμε στο τραπεζι να φάμε!
Εγώ ομως οτι και αν ειχα πει στον εαυτό μου και οσο και αν τον ειχα καταλάβει ειχα απορίες!
"Μωρό μου μπορείς να μου εξηγήσεις το σκεπτικό σου, πως σου ηρθε αυτη η έκπληξη στο μυαλό και όχι κάτι που θα κάναμε μαζί;"
"Αν
είσαι εσύ ευχαριστημένη και ηρεμη, θα με κανεις και εμένα χαρούμενο και
θα με βοηθάς να χαλαρώνω. Όπως τώρα! Αν δεν ειχε γίνει αυτό δεν θα
ησουν τόσο γαλήνια."
"Απλά μου κάνει εντύπωση. Δεν θελω να το συζητήσω άλλο απλά να ξέρεις οτι σοκαρίστηκα."
"Θέλω να σου δείξω πόσο πολύ μ´αρεσει να σε προσέχω! Μη σου κανει εντύπωση και μην ταλαιπωρείς αλλο το μυαλό σου."
Και
ειχε δικιο! Οτι και αν σκεφτόμουν το θέμα ηταν ότι ο Νίκος μου ειναι ο
πρίγκιπας μου! Αυτό ένιωσε, αυτό έκανε και το αποτέλεσμα μετράει! Και
εγώ υο χάρηκα και αυτός! Με τον τροπο του! Έναν τροπο που δεν νομίζω να
καταλάβω ποτέ αλλά θα πάω πάσο!
Φάγαμε
του σκασμού και μετά το μασάζ ήμουν πτώμα! Το πως περπατήσαμε μεχρι το
σπιτι δεν το ξερω, είναι ομως τόσο ευχάριστη παρέα και αυτός παναθεμα
τον! Μπορεί να ημουν ετοιμη για υπνο αλλά τα αστεία του και η ξεγνοιασιά
του ειναι απολαυστικά! Δεν μπορω να καταλάβω ρε παιδι μου, αυτός ο
ανθρωπος δεν εχει προβλήματα, δεν εχει άγχη; Ομολογώ ούτε και εγώ
πολυσκέφτηκα τις δουλειες και τις υποχρεώσεις μου πίσω στη Θεσσαλονικη
αλλά όσο να ´ναι του μίλησα και για τη δουλειά μου! Αυτός μονο για το
μέλλον μιλάει! Το αν γκρεμίζεται ο κοσμος γυρω τους ούτε καν τον
νοιάζει! Περίεργο; Ύποπτο; Δεν ξερω! Δεν εχω μυαλό για τέτοια τώρα!
Ξαπλώσουμε στο κρεβάτι ή μαλλον για αν ειμαι ειλικρινής, με ξαπλώνει, και ενω ειμαι ετοιμη να με πάρει ο ύπνος, μου λέει:
"Αν σου ζητούσα ξανά, να ερθεις μαζί μου στο Λονδίνο, για λίγες μερες έστω, θα το κάνεις;;"
Η συνέχεια;;; Θα μάθετε σύντομα!
To be continued....!
******Διάβασε εδώ πώς ξεκίνησε η γνωριμία.....
Επεισόδιο 1:
Επεισόδιο 2:
Επεισόδιο 3:
Επεισόδιο 4:
Λονδίνο είναι αυτό. Εγώ θα πήγαινα. Ειδικά αν έπεφτε σε περίοδο εκπτώσεων .
ΑπάντησηΔιαγραφή