Σου φωνάζω ότι με χάνεις!

Και πόσες φωνές ξοδέψαμε να ουρλιάζουμε πώς νιώθουμε και κανείς να μην ακούει! Και τελικα καταλαβα οτι δεν χρειαζεται να σε ακούνε αλλα να σε νιώθουν! Να σε καταλαβαίνουν! Οι ανθρωποι ειναι τοσο διαφορετικοί μεταξύ τους! Κανεις δεν θα καταλάβει τον πονο σου, την αγαπη σου, την αγανάκτηση, το πάθος σου! Τζαμπα φωνάζεις. Τζάμπα ορείεσαι. Τζάμπα παλεύεις! 

Όταν είσαι σε μια σχέση και του φωνάζεις οτι σε χάνει, οτι δεν αντεχεις αλλο, οτι σε πληγώνει, οτι χρειαζεται να σου δειξει πως σαγαπαει, και νιώθεις οτι αυτός δεν καταλαβαίνει. Όντως δεν καταλαβαίνει! Δεν ειναι οτι δεν σ´ακούσει! Δεν σε καταλαβαίνει! Οπως οταν ενα μωρο κλαιει πριν ακομα μάθει να μιλαει! Και δεν ξερεις γιατι κλαιει, και δεν μπορεις να το βοηθήσεις γιατι δεν μιλαει για να σου πει τί θελει. Ξέρεις ποια ειναι ομως η διαφορά; Οτι η μάνα προσπαθεί να ακούσει το μωρό της ακομα και οταν κλαιει ακαταλαβίστικα, θα δοκιμάσει τα παντα μεχρι αυτο να σταματήσει να χτυπιέται! Ο ανδρας ομως;;; Ο ανδρας φίλη μου θα σε περασει για τρελη! Μια τρελή που χτυπιέται για κανεναν λογο! Χωρίς λογο και χωρίς λογική! Και ολα σου τα λογια θα του φανούν υπερβολές! Γιατι απο τη φράση "Δείξε μου οτι με αγαπάς, οτι με εχεις ανάγκη, οτι αξίζει να μείνω." Εχει ακούσει τα εξής, 

"δείξε μου" άρα κουράστηκε μονο στο άκουσμα οτι χρειαζεται να κανει κατι. 

"Οτι με αγαπάς" άρα νομίζει οτι δεν την αγαπάω;; 

"Οτι με εχεις ανάγκη" εγώ δεν εχω ανάγκη κανεναν. Ολόκληρος ανδρας.

"Οτι αξίζει" δηλαδη μου λεει οτι δεν ειμαι αρκετός για αυτην;

"Να μείνω" αν θελεις να φυγεις φύγε!με το ζόρι καθεσαι;

Δεν ειναι λοιπόν το τί λες. Ειναι οτι ο αλλος δεν κανει καμια προσπάθεια να καταλάβει τί λες, τί εννοείς τί νιώθεις! Αυτο το χάσμα τον λέξεων εγω το ονομάζω συναισθηματικό χάσμα! Εκεί ειναι το μεγαλο το κενό. Στα συναισθήματα! Δε νιώθετε το ιδιο, δεν πονάτε το ιδιο και δεν αντιλαμβάνεστε την αγαπη με τον ιδιο τροπο! Αυτός καταλαβαίνει οτι του φωνάζεις. Μονο αυτο! Οτι εισαι μια τρελή και ψυχασθενικιά που κάνει καβγά. Δεν καταλαβαίνει οτι φωνάζεις για να σώσεις οτιδηποτε, αααν σώζεται!

Δεν μπορούμε ολες να υποκριθούμε οταν βλεπουμε τη σχεση μας να καταστρέφεται! Να τερματίζει! Τα χάνουμε! Κλαίμε πονάμε! Φερόμαστε αλλοπρόσαλλα. Να φοβασαι μια γυναικα που δεν μιλάει. Γιατί τότε για αυτην εχει τελειώσει! Όσο φωνάζει και διεκδικεί, ακομα σαγαπει και παλεύει! 

Τόσο πολυ μετραει ο τροπος; Ποια δυναμη να βρω να μιλήσω ήρεμα όταν βλεπω οτι σε χάνω; Οταν βλεπω οτι με χάνεις;! 

Γι'αυτό λοιπόν μια ευχή μονο! Βρείτε ανθρώπους που να αγαπάτε με τον ιδιο τροπο! Γιατι καλα τα λογια αλλα αν δεν ακούγονται τα συναισθήματα τοτε χαθήκαμε!

ΣΤ