Θα μάθω να ζω μακριά σου, μην αγχωνεσαι!
Αυτό το ποστ γράφεται ενώ περιμένω να εξυπηρετηθώ στη ΔΕΗ. Έχω γίνει τόσο ωμή που θα αποκαλέσω στον εαυτό μου θηλυκό Μπουκόβσκι. Ανάμεσα λοιπόν στον πανικό του λαού που ήρθε σήμερα στη ΔΕΗ, άλλες με τις κατσαρόλες από το σπίτι της πεθεράς για να το παίξουν νοικοκυρές στον άνδρα τους, άλλες χτυπημένες από τη μοίρα νοικοκυρές τυπου desperate αλλά με τον ακριβή ορισμό της λέξης, κάποιοι κύριοι ακαδημαϊκοί με την κάλτσα και το πέδιλο που αν και αποκρουστικοί, όταν τους ακούς να μιλάνε για τα τρια τους σπίτια και τα άλλα δυο που νοικιάζουν, ξάφνου στα μάτια σου δείχνουν θεοί.... Ανάμεσα λοιπόν σε αυτή την ωμή πραγματικοτητα που είχα παρολίγο ξεχάσει κατά την παραμονή μου στο Αμερικιστάν, το δικό μου το μυαλό πλανάται! Σε αυτόν φυσικά! Σε αυτόν που συνέχισε τη ζωή του και βρήκε μια άλλη!