Δουλεύω πολύ γιατί δεν έχω προσωπική ζωή, ή δεν έχω προσωπική ζωή γιατί δουλεύω πολύ;

     Φιλοσοφικό ερώτημα έχω θέσει εδώ και μέρες σε γνωστούς, φίλους και έναν ταξιτζή που με πήρε από το αεροδρόμιο τις προάλλες! Ξέρω, εσένα σε νοιάζει η άποψη του ταξιτζή γιατί η εμπειρία δεν κρύβεται... Αλλά εγώ θα σου πώ και τη δικιά μου για να καταλάβεις τον ειρμό μιας ταλαίπωρης ξανθιάς.

     Γύρισα απο τις Αμερικές που λες, και επέστρεψα στις παλιές μου εργασιές μιας και το κόνσεπτ "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" πήγαινε πολύ περισσότερο στην Βουγιουκλάκη και όχι τόσο σε μένα. Τα εργοστάσια δεν ειναι για μένα ρε παιδί μου πώς να το πω..... Σχολικό έτος ξεκινά και μετά τις καλοκαιρινές κρεπάλες τα κεφάλια μέσα! Και τα κεφάλια μεσα και τα πόδια κλειστά! Και βασικά αν βρεις κανα τριχωτό αρκουδάκι να κοιμάται μαζί σου τούτο τον χειμώνα τυχερή θα είσαι! 
Ξεκίνησε λοιπόν η σχολική χρονιά και πνίγομαι στη δουλεια! Σχολείο, ιδιαίτερα, φροντιστήριο και τα μυαλά στα κάγκελα..... Οοοοοχι δεν καταλαβες καλα..... Φεύγω από το σπίτι στις 8 το πρωί και επιστρέφω στις 10 το βραδυ. Ναι, θα μου πεις οτι όλες οι καλές αμαρτίες γίνονται αφού το ρολόι δείξει 12. Αλλά μετά απο κάποια ηλικία δεν μας παίρνει να ξενυχτάμε τόσο γιατί ειναι αμφίβολες οι παρενέργειες την επόμενη μερα! 
     Εγώ γενικα πολύ κυρία οπως παντα! Θα γυρισω σπιτι, θα κανω το μπάνιο μου, θα φαω την άφθονη διαιτητική-ξενέρωτη σαλάτα μου, θα διορθώσω κανα γραπτό, θα ετοιμάσω κανα τεστ και υπνο! Και εκεί είναι που παιζουν οι σκέψεις γαϊτανάκι στο μυαλό μου.
     Το ταξίδι των αρνητικών σκέψεων προφανως και ξεκιναει απο τα παιδικά μου χρονια και συγκεκριμένα τα μεγάλα νήπια που με ηθελε και ο Γιωργάκης και ο Δημήτρης και ο Θοδωρούλης αλλά εμένα μου άρεζε ο αλήτης ο Κωστής που μια σταλιά σκατό έπαιζε και μπασκετ! Και να σου πω κάτι; Ο Δημήτρης παντρεύτηκε και ο Γιωργακης πάει για αρραβώνα με μια πανέμορφη κοπέλα που το παιδί μετά το τόσο φτύσιμο σε όλο το δημοτικό καλά που δεν εγινε γκει! Και είμαι και οι δυο από εύπορες οικογένειες και σε τούτες τις δύσκολες εποχες εχουν και λίγο σολομό στο ψυγείο στο δευτερο ράφι διπλα από το χαβιάρι! Και εγώ κάθομαι όλη μερα και τρέχω από μάθημα σε μάθημα και μεταλαμπαδεύω τις γνώσεις μου στα παιδάκια μου που υπεραγαπώ αλλα όσο να ´ναι εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;;;;!!!! 
     Από τα νήπια λοιπόν πάω στο δημοτικό και απο το δημοτικό στο γυμνάσιο και στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο και στο τώρα..... Και δεν ήθελα καμία σχεση και κανεναν πάνω απο το κεφάλι μου απο τη μέρα που έχασα τον μπαμπά μου... 
      Αλλά πες μου εσυ, τί φταιει; Αρνούμαι, λένε, να προχωρησω τη ζωή μου και γεμίζω τη μερα μου με δουλεια για να έχω δικαιολογια που δεν βγαίνω και δεν γνωρίζω καινούργια άτομα... Γιατι σε θερμοπαρακαλώ, μην ακούσω για κανεναν πρωην γιατί σε έφαγα (και ειμαι και σε δίαιτα.....πάλι). Τους πρώην ούτε να τους δω... Θέλω κάτι καινούργιο.... Αλλά που να το βρω; Στα ιδιαίτερα, στα φροντιστήρια ή στα νοσοκομεία που έτρεχα με τον μπαμπά μου....
      Να αρχίσω να βγαίνω μου πρότεινε μια φίλη.... Το έκανα, πήγα σε σοβαρά μαγαζιά που κυκλοφορούν νηφάλιοι άνδρες και κοιτούσα την είσοδο να δω αν θα ερθει ο πρίγκιπας μου με το άσπρο άλογο. Για να μην αγχωνεσαι σε ενημερώνω ότι δεν ήρθε. Και αν εγώ που τα ξερω και καλά όλα περί σχέσεων (γελάμε) ειμαι σε τέλμα τότε να αρχίσουμε να ανησυχούμε! 
       Να κάνω σχεσεις τις πλάκας ειλικρινά βαρέθηκα! Δεν έχω καμία όρεξη να φιλοξενήσω κανέναν περαστικό στη ζωή μου... Να κάτσω με καποιον από αυτούς που με θέλουν μονο και μονο για να μην ειμαι μονη; Δεν θα το κανω ποτέ! Και;;; Τί καταφέρνω; Να περνάνε οι μερες με δουλειά και από χτυποκάρδι τίποτα!
       Έχεις βρεθεί ποτέ στην ίδια κατασταση; Μα μην ξερεις αν δεν έχεις ζωή γιατί δουλεύεις πολυ ή αν κάνεις εργασιοθεραπεία για να ξεχάσεις οτι το βραδυ θα κοιμηθείς και πάλι μόνη; 


Με αγάπη και ειλικρίνεια.
ΣΤ