Σε θέλω. Με θέλεις. Υποφέρω. Υποφέρεις?



      Το συγκεκριμένο ποστ πονάει πολυ.... Βασικά ότι έγινε έγινε Σάββατο βράδυ και την Κυριακή το πρωί που πλεον ημουν νηφάλια, με τα μυαλά υποτίθεται στο κεφάλι, τότε ήταν που πόνεσα.
      Τί ακριβώς έγινε; Βγήκα ανέμελη και ωραία το βράδυ του Σαββάτου σε γνωστό μπαρ της πόλης και τον είδα...... Αυτόν, που κάποτε φτιάχναμε ιστορία μαζι, που κάποτε πίστευε ο ένας τα όνειρα του άλλου και ο ένας ήταν πρωταγωνιστής στις ιστορίες του άλλου. Ξέρεις, τότε που δε χορταίνετε να φιλιέστε, και ήταν αυτά τα φιλιά σκέτη φωτιά. Τότε που δεν μπορούσατε να αποχωριστειτε τις νύχτες και καταλήγατε σπίτια σας μόνο όταν πλεον ειχε ξημερώσει. Και την αλλη μέρα με μόνο λίγες ώρες ύπνου ανυπομονούσατε να ξαναβρεθείτε.
      Αυτόν είδα λοιπόν..... Που αν και εχουν περάσει χρόνια απο την τελευταία φορά που ένιωσα τα χείλη του πανω στα δικά μου, ακόμα θυμαμαι τί γεύση ειχε το φιλί μας. Μπαίνω λοιπόν στο μαγαζί και τον βλεπω.... Ήταν πάντα τόσο όμορφος ή είχα χρονια να τον δω και άλλαξε; (Αλήθεια, πόσο ομορφος ήταν....!!) πλησιάζω αναγκαστικά για να πάω στο τραπέζι μου.....και έρχεται προς το μέρος μου "Δεν μπορούσα να μην ερθω να χαιρετήσω!" Μου ειπε. Εγώ καπου εκεί ειχα χάσει τα λογια μου. Φοράει ακόμα την ιδια κολώνια. Την θυμαμαι ακόμα. Όχι πανω του. Πάνω μου..... Μετά απο τις αμέτρητες αγκαλιές που κάναμε τοτε, θυμαμαι να γυρναω σπιτι και να μη θελω να μπω για μπάνιο για να μη χαθεί η μυρωδιά του από πανω μου. Τα έχασα λοιπόν που ακουσα ξανα η φωνή του. Και ενα πραγμα παρακαλουσα εκείνη τη στιγμη. Να μην πει το ονομα μου. Μόνο από τα χείλη τα δικά του έλιωνα οταν το άκουγα. Δε θα άντεχα να νιώσω ετσι και πάλι..... Μετά απο τόσο καιρό! 
      Του είπα και εγώ κάτι βλακείες και καλά χιουμοράκι.... Θες να μάθεις τί του είπα; Για να γελάσεις με τα χάλια μου ε;; Ωραια ωραια.....
-Δεν μπορούσα να μην έρθω να σε χαιρετήσω.
-Α, τί κάνεις; (Ενώ πραγματικά ήθελα να πω Πόσο Μου εχεις Λείψει...."
-Μια χαρά! Μόλις γύρισα από Αγγλία.
-Τέλεια.... Πρεπει να πάω να κάτσω. Χάρηκα! Θα τα πούμε! (Προφανώς ήθελα να πω, μη φυγεις ουτε λεπτό ξανά απο διπλα μου, ή τουλαχιστον απόψε!)

      Από όλα αυτά που ήθελα να πω δεν ειπα τιποτα. Και θα σου πω γιατι...γιατί δεν ξέρω. Δεν ξερω αν ακόμα με θέλει, αν ακομα οταν με βλέπει χτυπάει η καρδιά του όσο και η δικιά μου. Αν σκέφτεται όλα αυτά που περάσαμε και τις στιγμές μας μαζί. Το μόνο που ξέρω ειναι πως εγώ νιώθω ετσι... Αυτός δεν ξέρω τί κανει. Πώς λοιπόν να του πω αυτά που νιώθω; Άσε που καλυτερα να νομίζει οτι για μένα έχει τελειώσει αν και αυτός αδιαφορεί!

      Έφυγα λοιπόν επιστρέφοντας στην παρέα μου. Έκατσα στο τραπεζι και τον ειχα σχεδον μπροστα μου. Γιατί ο σωστός γκαντέμης ανθρωπος όπως εγω προφανως και θα τον ειχε στο παραδίπλα τραπεζι. Να θες να ξεχαστείς και να κοιτάς τα μάτια του και να λιώνεις! Αυτός εκεί απέναντι. Να κοιτάει επίμονα..... Απλώς αυτό. Να κοιτάει. Προσπαθούσα τοσο πολύ να κρατηθώ και να μη σηκωθώ να πάω εκεί διπλα του. Να τον αρπάξω και να τον φιλήσω. Να τον νιώσω παλι πανω μου. Πραγματικά πάλευα με τον εαυτό μου και με τα θέλω μου. Αλλά τί να έκανα ;;;; 
     Όλα τα τραγούδια που έπαιξαν τα τραγουδούσα για αυτόν. Και όλα τα υποβρύχια που κατέβαζα τα έπινα για αυτον. Και αυτός εκει....απλώς να κοιτάει! 
Τί να σε κάνω να κοιτάς; 
Εγώ ειμαι γαμώτο, ήθελα να του φωνάξω, εγώ! Αυτή που δεν άφηνες να φύγει απο την αγκαλιά σου. Που καθόμασταν οι δυο μας σε ένα παγκάκι και ήταν σα να εχουμε όλο τον κόσμο. Αυτή που οι δυο σας μόνο γελούσατε τόσο που δεν είχατε ανάγκη κανέναν. Τί εγινε ξαφνικά; Με ξέχασες ξαφνικά; Μόνο εγώ θυμαμαι τις στιγμές μας; Τί εγινε ξαφνικά; Ποιός είσαι ξαφνικά; Όχι δε σε αναγνωρίζω! Αυτός που είχα ερωτευτεί εγω ήταν ο ανδρας που με είχε δει τυχαία σε ενα μαγαζί και δεν ξεκολλούσε από πανω μου...

     Και έτσι πέρασε η νύχτα.... Να κοιτιόμαστε απλά. Σαν δυο άγνωστοι. Λες και ποτέ δεν είχαμε πονέσει ο ένας για τον άλλον. Λες και ποτέ δεν χτυπούσε η καρδιά μας για τον άλλον. Δυο άγνωστοι και εμείς σαν όλους τους άλλους. Μόνο που η δική μου καρδιά ακομα χτυπούσε για σενα. Αλλά εσύ δεν την ακουσες...... Και ενώ είχες μια ευκαιρία, την άφησες να φύγει! 

Καληνύχτες! 
ΣΤ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιατί με έκανες να σε ερωτευτώ αν ήταν να φύγεις;

Ο Νίτσε και η άποψή του για τις γυναίκες!

Μη Φοβάσαι να Μείνεις Κλεισμένη.