Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2018

Το πρώτο μας φιλί.

Εικόνα
Σε θέλω στο μουντ, σε θέλω συγκεντρωμένη. Πώς περνάς όταν κάθεσαι στην παραλία μόνη σου στις 7:30 το απόγευμα και μια υπενθύμιση στο ρημάδι το φβ σε πηγαίνει ένα χρόνο πίσω, τέτοια μέρα ακριβώς, που τον ερωτεύτηκες για πρώτη φορά. Ναι για πρώτη φορά, γιατί μετά από αυτήν ακολούθησαν κιαλλες. Βασικά ας ειμεθα ειλικρινείς, κάθε φορά που τον συναντούσα μετά από εκείνη, τον ερωτευόμουν ξανά.  Ας τα πάρω όμως από την αρχή για να νιώσεις το βάσανο μου που είναι όμοιο με εκείνο του Μακρόπουλου στο γνωστό και μη εξαιρετέο «επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω, τη ζωή μου τώρα αλλαζω με ένα γράμμα που άφησες εδώ.....» και λέει λέει ο καρμίρης και πώς τον νιώθω, λέει στο τέλος «πόσο θέλω να σε ξαναδώ» θύμα Μακρό και εσυ. Φίλος μου πολύ. Καταλαβαίνεις !

Πόσους έρωτες έχουμε χάσει από φόβο?

Εικόνα
Καλησπέρα από ένα χωριό της Ελλάδος. Ναι, τη Θεσσαλονικη εννοώ. Είναι κάπως κατακαλόκαιρο (τύπου δε θυμάμαι από πότε έχω να βγω στο μπαλκόνι, μιας και το ερκοντισιόν έχει γίνει ο καλύτερος μου φίλος) έχω κάνει ότι είναι απαραίτητο για έναν συγγραφέα (χαχαχαχαχα) ώστε να του έρθει η έμπνευση να γράψει και περιμένω μια κάποια φώτιση. Προσπερνώ τη λέξη “συγγραφέας” και θα αρκεστώ στο πρόβλημα “έμπνευση”. Για να καταλάβεις εχω να γράψω πάνω από ένα, ίσως και δύο χρόνια. Όοοοοοοχι, δεν κατάλαβες, όταν λέω δεν έχω γράψει εννοώ πως δεν έχω γράψει ούτε ευχητήρια κάρτα. Και αναρωτιέσαι τώρα μέσα σου και εσύ “Γιατί, μαρή?” (το “μαρή λόγω οικειότητας).